................
ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਜੋ ਕਲਾਤਮਕ ਪੱਖ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਅਕਾਊ, ਊਣਤਾਈਆਂ ਭਰਪੂਰ ਤੇ ਘਟੀਆ ਪੱਧਰ ਦਾ ਸੀ। ਸਲੀਕੇ ਦੇ ਤੌਰ ’ਤੇ ਸਾਡਾ ਓਥੇ ਬੈਠੇ ਰਹਿਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਵੀ ਸੀ ਤੇ ਮਜਬੂਰੀ ਵੀ। ਜਦੋਂ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਦੀ ਹੱਦ ਹੋ ਗਈ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਦੋਸਤ ਆਪਣੀ ਸਿਰੇ ਦੀ ਬੇਵੱਸੀ ਪ੍ਰਗਟਾਉਦਿਆਂ ਮੇਰੇ ਕੰਨ ’ਚ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ, “ਯਾਰ ਕੀ ਕਰੇ ਬੰਦਾ, ਆਹ ਹੁਣ ਇਹਨਾਂ ਨੇ ਮੇਰਾ ਸਨਮਾਨ ਜਿਹਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਇਸ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦੇ ਬਾਰੇ ਅਖ਼ਬਾਰ ਵਿੱਚ ਲਿਖਣ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਬਹੁਤ ਆਉਣਾ ਸੀ।”