“ਸੂਰਜ ਦੇਵਤਾ ਬੂਹੇ ‘ਤੇ ਆਣ ਢੁੱਕਾ,
ਕਿਸੇ ਕਿਰਨ ਨਾ ਉੱਠ ਕੇ ਤੇਲ ਚੋਇਆ”
...............
ਉਸ ਸਮੇਂ ਉੱਥੇ ਇਕ ਸਾਹਿਤਕਾਰਨੁਮਾ ਸੱਜਣ ਬੈਠੇ ਹੋਏ ਸਨ, ਆਖਣ ਲੱਗੇ, “ ਇਹ ਹੋ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਕਿ ਸੂਰਜ ਆ ਜਾਏ ਤੇ ਕਿਰਨ ਨਾ ਆਵੇ...।”
............
ਕੋਲ਼ ਬੈਠੇ ਇਮਰੋਜ਼ ਜੀ ਬੋਲੇ, “ ਜਨਾਬ! ਬਿਲਕੁਲ ਹੋ ਸਕਦੈ, ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਬੰਦਾ ਦੁਨੀਆਂ ‘ਚ ਤਾਂ ਆ ਜਾਵੇ, ਪਰ ਉਹਨੂੰ ਅਕਲ ਨਾ ਆਵੇ..।”
1 comment:
Beautiful Babeyo .....
You made me recapitulate the last page of NAGMANI.
Sukhdev.
Post a Comment