ਗੁਰਮੇਲ ਬਦੇਸ਼ਾ - ਹੈਂ !! ਪੰਜਾਬੀ ਕਾਨਫਰੰਸ 'ਚ ਏਨੇ ਡਾਕਟਰ...?

ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਦਾ ਫੋਨ ਆਇਆ ।
........
“ਹੈਲੋ ! ਯਾਰ ਕੀ ਹੋਇਆ ? ਓਦਣ ਮੇਰਾ ਫੋਨ ਨਹੀਂ ਚੁੱਕਿਆ । ਕਿੱਥੇ ਚਲਾ ਗਿਆ ਸੀ ?”
...........
“ਮੁਆਫ ਕਰੀਂ, ਮਨਪ੍ਰੀਤ ! ਉਸ ਦਿਨ ਜਦੋਂ ਤੇਰਾ ਫੋਨ ਆਇਆ ਸੀ , ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਫੋਨ ਵਾਈਬਰੇਟ ‘ਤੇ ਸੀ , ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਵਿਸ਼ਵ ਪੰਜਾਬੀ ਕਾਨਫਰੰਸ ‘ਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ।”
..............
“ਵਿਸ਼ਵ ਪੰਜਾਬੀ ਕਾਨਫਰੰਸ..?” ਓਹ ਕਿੱਥੇ ..??”
..............
“ਸਾਡੇ ਸ਼ਹਿਰ ਸਰੀ 'ਚ ..! ਹੋਰ ਕਿੱਥੇ !!”
..............
“ਅੱਛਾ ! ਅੱਛਾ !!...ਸਰੀ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ! ..ਤਾਂ, ਤਾਂ ਫਿਰ ਪੰਜਾਬੀ ਪਾਠਕਾਂ- ਲੇਖਕਾਂ ਦੇ ਇਕੱਠ ‘ਚ ਹੀ ਗੁਆਚਿਆ ਰਿਹਾ ..!”
.................
“ਹਾਂ !..ਨਹੀਂ ., ਹਾਂ..! ਬੱਸ , ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਈ ਆ , ਜਾਣਾ ਪੈਂਦੈ !... ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ , ਜਾਣਾ ਹੀ ਪੈਂਦੈ !"
................
“ਕਾਨਫਰੰਸ ਦੀਆਂ ਸਰਗਰਮੀਆਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸ !”
................
“ਕੀ ਦੱਸਾਂ ? ਬੜੇ ਮਹਾਨ ਲੇਖਕ , ਵਿਦਵਾਨ , ਹੋਰ ਤਾਂ ਹੋਰ ! ਕਈ ਡਾਕਟਰ ਵੀ ਆਏ ਹੋਏ ਸਨ” ।
.................
"ਡਾਕਟਰ ?"
..................
"ਹਾਂ ! ਕਹਿੰਦੇ ਕਹਾਉਂਦੇ ਡਾਕਟਰ !! ..ਕਿਸੇ ਦੇ ਨਾਮ ਅੱਗੇ ਡਾਕਟਰ ! ਕਿਸੇ ਦੇ ਨਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ (ਡਾ.) ਬਰੈਕਟ ਵਿੱਚ ਡੱਡੇ ਕੰਨਾ ਪਾ ਕੇ ਨਾਲ ਬਿੰਦੀ ਪਾਈ ਹੋਈ ਸੀ ।
................
“ਪਰ ਗੁਰਮੇਲ ! ਕੋਈ ਆਮ ਸਧਾਰਨ ਵਿਅਕਤੀ ਨਹੀਂ ਆਇਆ । ਸਗੋਂ ਐਨੇ ਡਾਕਟਰ ਕਿਉਂ ਬੁਲਾਏ ਹੋਏ ਸਨ ?”
................
“ਮਨਪ੍ਰੀਤ ! ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਪਤਾ । ਪਰ ਲਗਦੈ , ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਸਵਾਈਨ ਫਲੂ ਹੋ ਗਿਐ ! ਇਸ ਕਰਕੇ ਹੀ ਐਨੇ ਡਾਕਟਰ ਬੁਲਾਏ ਹੋਣਗੇ.........!!”
.........
ਮੈਂ ਹੱਸਦੇ ਹੋਏ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ।