ਬਲਵੰਤ ਗਾਰਗੀ – “ਦੋ ਅੰਨ੍ਹੇ – ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਦੁੱਗਲ ਤੇ...?”

ਰੇਡਿਓ ਲਈ ‘ਲੋਹਾ ਕੁੱਟ’ ਨਾਟਕ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੇਰੇ ਅਤੇ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਦੁੱਗਲ ‘ਚ ਖਹਿਬੜ ਨਾਲ਼ ਸਾਡੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿਚ ਇੱਕ ਗੰਢ ਪੈ ਗਈ! ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਦੋਸਤੀ ਦੀ ਗੰਢ ਨਹੀਂ, ਅਕਸਰ ਸਮਝ ਦੀ ਗੰਢ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਰੜਕ ਦੀ ਗੰਢ।

----

ਇਸ ਪਿੱਛੋਂ ਮੈਂ ਨਾਟਕ ‘ਕੁਆਰੀ ਟੀਸੀ’ ਲਿਖਿਆ। ਦੁੱਗਲ ਨੇ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਮੋੜ ਦਿੱਤਾ। ਅੱਠ ਮਹੀਨੇ ਨਾ ਮੈਂ ਕੋਈ ਨਾਟਕ ਲਿਖਿਆ ਨਾ ਦੁੱਗਲ ਨੇ ਮੇਰਾ ਕੋਈ ਨਾਟਕ ਬਰੌਡਕਾਸਟ ਕੀਤਾ।

.......

ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਸਨੇ ਆਖਿਆ, “ ਨਾਟਕ ਲਿਖਣਾ ਭੁੱਲ ਗਿਐਂ ਨਾ? ਕੋਈ ਲਿਖਿਆ ਈ ਨੀ ਨਾਟਕ?”

.......

“ਨਹੀਂ।”

.........

“ ਫਿਰ ਤੂੰ ਨਾਟਕਕਾਰ ਹੀ ਨਹੀਂ। ਜਿਹੜੇ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਨਾਟਕ ਦੇ ਭੈੜਾ ਆਖੇ ਜਾਣ ਉੱਤੇ ਨਾਟਕ ਲਿਖਣੇ ਬੰਦ ਕਰ ਦੇਵੇ, ਉਸ ਨੂੰ ਕੌਣ ਕਲਾਕਾਰ ਮੰਨੇਗਾ? ਲੋਕ ਮੇਰੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਭੈੜਾ ਆਖਦੇ ਨੇ, ਫੇਰ ਵੀ ਮੈਂ ਲਿਖਦਾਂ--”

...........

ਗੱਲ ਠੀਕ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਗ਼ੁੱਸਾ ਕਿਸ ਉੱਤੇ? ਦੁੱਗਲ ਉੱਤੇ ਕਿ ਨਾਟਕ ਉੱਤੇ?

------

ਇਹਨੀਂ ਦਿਨੀਂ ਮੈਂ ਇੱਕ ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਨਾਟਕ ਲਿਖਿਆ: ਦੋ ਅੰਨ੍ਹੇ। ਦੁੱਗਲ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰੋਡਿਊਸ ਕੀਤਾ। ਅਖ਼ਬਾਰ ਨੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਛਾਪਿਆ: ਦੋ ਅੰਨ੍ਹੇ --- ਲੇਖਕ ਗਾਰਗੀ, ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਦੁੱਗਲ।

...........

ਰੇਡਿਓ ਸਟੇਸ਼ਨ ਵਿਚ ਮਖੌਲ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਦੋ ਅੰਨ੍ਹੇ – ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਦੁੱਗਲ ਤੇ ਬਲਵੰਤ ਗਾਰਗੀ।