ਤਨਦੀਪ ਤਮੰਨਾ - ਪੰਜਾਬੀ ਲੇਖਕ ਦੀ ਰਾਜਸੀ ਠਾਠ-ਬਾਠ ਦਾ ਰਾਜ਼

ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਹਸਾਉਂਣਾ, ਹਲਕੇ-ਫੁਲਕੇ ਵਿਅੰਗ ਨਾਲ਼ ਤਰੋ-ਤਾਜ਼ਾ ਕਰ ਦੇਣਾ ਵੀ ਇੱਕ ਕਲਾ ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਸੱਥ ਵਾਲ਼ੇ ਮੋਤਾ ਸਿੰਘ ਸਰਾਏ ਸਾਹਿਬ ਇਸ ਕਲਾ ‘ਚ ਨਿਪੁੰਨ ਹਨ। ਬਰਮਿੰਘਮ, ਯੂ.ਕੇ.ਵਸਦੇ ਮੇਰੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਅਜ਼ੀਜ਼ ਦੋਸਤ ਰਾਜ ਨੂੰ ਵੀ ਉਦਾਸੇ ਚਿਹਰਿਆਂ ਤੇ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਲਿਆਉਂਣ ਦਾ ਵੱਲ ਬਾਖ਼ੂਬੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਪੰਜਾਬੀ ਲੇਖਕ ਦੀ ਇੰਟਰਵਿਊ ਤੇ ਇੱਕ ਲਤੀਫ਼ਾ ਭੇਜਿਆ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਤੁਹਾਡੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਵੀ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਆ ਜਾਵੇਗੀ, ਮੇਰਾ ਦਾਅਵਾ ਹੈ।

.....

ਇੱਕ ਵਾਰ ਇੱਕ ਪੰਜਾਬੀ ਲੇਖਕ ਨੂੰ ਇੰਟਰਵਿਊ ਲਈ ਟੀ.ਵੀ. ਸਟੇਸ਼ਨ ਸੱਦਿਆ ਗਿਆ। ਇੰਟਰਵਿਊ ਲੈਣ ਵਾਲ਼ੀ ਬੀਬੀ ਨੇ ਸਵਾਲ ਕੀਤਾ... “ ਸਰ, ਸਾਹਿਤਕ ਪੱਖ ਨੂੰ ਪਾਸੇ ਰੱਖੀਏ ਤੇ ਹੁਣ ਦੱਸੋ ਕਿ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀ ਗੁਜ਼ਰੀ ਤੁਹਾਡੀ ਆਮ ਜ਼ਿੰਦਗੀ?”

.....

ਲੇਖਕ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ ਬੀਬਾ ਜੀ! ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਗੁਜ਼ਰੀ ਹੈ। ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਕੁੱਕੜ ਨਾਲ਼ ਰੋਟੀ ਖਾਧੀ।”

.....

ਇੰਟਰਵਿਊ ਲੈਣ ਵਾਲ਼ੀ ਬੀਬੀ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋ ਗਈ, ਆਖਣ ਲੱਗੀ, “ ਸਰ, ਮੈਂ ਤਾਂ ਸੁਣਿਆ ਤੇ ਦੇਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਲੇਖਕਾਂ ਕੋਲ਼ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਲਈ ਪੈਸੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ, ਏਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਗਾਰਗੀ ਵਰਗਾ ਲੇਖਕ ਵੀ ਦੋਸਤਾਂ ਤੋਂ ਪੈਸੇ ਮੰਗ ਕੇ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਨਾ ਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕ ਕਿਤਾਬਾਂ ਖਰੀਦ ਕੇ ਪੜ੍ਹਦੇ ਨੇ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਲੇਖਕ ਨੂੰ ਲਿਖਤਾਂ ਬਦਲੇ ਕੁਝ ਦਿੰਦੇ ਨੇ, ਉਲਟਾ, ਉਹ ਕਿਤਾਬ ਛਪਵਾਉਂਣ ਦੇ ਪੈਸੇ ਵੀ ਲੇਖਕ ਕੋਲ਼ੋਂ ਲੈਂਦੇ ਨੇ। ਫੇਰ ਤੁਸੀਂ ਐਨੀ ਮਹਿੰਗਾਈ ਵਿੱਚ ਰਾਜਸੀ ਠਾਠ-ਬਾਠ ਨਾਲ਼ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਿਵੇਂ ਕੱਟੀ, ਜ਼ਰਾ ਇਸ ਤੇ ਚਾਨਣਾ ਪਾਓ?”

.....

ਲੇਖਕ ਬੋਲਿਆ, “ ਬੀਬਾ ਜੀ! ਇੱਕ ਬੁਰਕੀ ਆਪ ਖਾਧੀ ਤੇ ਇੱਕ ਕੁੱਕੜ ਨੂੰ ਪਾਈ, ਏਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਕੁੱਕੜ ਨਾਲ਼ ਰੋਟੀ ਖਾਧੀ।”